نمیدونم حتمن باید تو جایی مثل هاییتی زلزله بیاد و خدانفر بمیرن تا رسانههای جهانی و شبکههای خبری یادشون بیافته که این کشور خیلی فقیر بوده و از نبود زیرساختها و امکانات حداقلی رنج میبرده. یعنی مثلن اگه دو ماه پیش بیخود و بیمقدمه یه گزارش مفصل از فقر در هاییتی(و البته علل و ریشههاش) میفرستادن رو آنتن نمیشد؟ خب معلومه که نمیشد. وسط دست و پا زدن واسه مجاب کردن ملت به این که: «آی! بحران اقتصادی داره تموم میشه، دنیای سرمایه دوباره جون گرفته، فلانقدر رشد سرانهی کوفت بوده و بهمان قدر نرخ رشد زهرمار»، که نمیشه نیمهی زشت جهان سرمایهداری رو صاف گذاشت جلوی چشم بینندهی جهانی. که اونوقت ملت از بالای سرشون علامت سوال سبز بشه(هرگونه ارتباط این سبز با جریانات مشکوک داخلی تکذیب میشود) که «خب چرا این کشور فقیره؟ چرا دو سوم از نیروی آماده به کارش شغل رسمی و دایمی ندارن و ۸۰ درصد مردم زیر خط فقر زندگی میکنن؟ چرا آمار مبتلایان ایدزش اینقدر بالاست؟ چرا سازمان ملل به وضع اینا رسیدگی نمیکنه؟ چه کشورهایی دارن سرمایههاشو میچاپن و واردات و صادراتش چرا قبضهی آمریکاست؟ و ...».
به جاش الآن عروسی رسانههاست. همهی بخشهای خبری رنگشون قرمز میشه، گزارش ویژه کار میکنن، سر تهیهی مادهی خبری با هم رقابت(رقابت آزاد، مثل بازار آزاد) میکنن، و از افزایش بینندهشون برای تبلیغ خود و فروکردن هرچه بیشتر سایر محصولات تحلیلی_خبریشون در کلهی ملت کمال استفاده رو میبرن. بعد بانک جهانی برای برآورد میزان خسارات زلزله اعلام آمادگی میکنه(کجا بودی تا حالا؟!) و پرزیدنت اوباما(منجی عالم بشریت- واحد نیمکرهی غربی) و رفقا از کمکهای بشر دوستانهی همهی کشورهای صنعتی بزرگ جهان خبر میدن و احتمالن تا چندماهی از شبکههای معظم شاهد داستانهای بسیار زیبای انسانی که در خلال عملیات نجات و پس از اون رخ داده خواهیم بود.
گاهی وقتا فقط اگه بمیری آدم/بشر/انسان حسابت میکنن(البته نه هر مردنی هم)!
سلام.خوبید؟
وبلاگتون خیلی پر محتواست! فقط متاسفم که نتونستم تقریبا بطور کامل بخونم.
با این پستتون خیلی موافقم.خیلی عادلانه هستش.
به منم سری بزنید خوشحالم می کنید.
مرسی:)
سلام کاوه جان، آقا ما دلمون تنگ شده بسی... فرصتی بشه با هم یه دل سیر درد دل کنیم... می خواستم در مورد هایتی که نوشتی یه چیزی تو همین مایه ها بنویسم دیدم آب در هاون کوفتنه و خلاصه انگار نه حالی واسه نوشتن هست و نه گوش شنوایی... این که هایتی بود و شبیه اون رو هم ما خودمون تو بم داشتیم... از این درد ها توی این دنیا زیاده، فکر می کنی الان تو آفریقا چند نفر دارن در هر دقیقه از فقر و ... می میرن؟ چند نفر تو عراق و افغانستان و ... در سال کشته میشن؟ راستی از سومالی خبر داری که گله ای آدم می کشن؟ از اعدامهای توی ... و ... چی؟ از فقر و فلاکت فلان جا و فلان جا چی؟ کاوه جون گند این کره زمین سالهاست که در اومده، بوی گندش هم انقدر همه جا رو گرفته دیگه مشام همه بهش عادت کرده... این گندیه که فقط گونه پستاندار دو پا میتونه به بار بیاره و نه هیچ موجود دیگه ای... هر وقت به راههای درست شدن این گند فکر میکنم به حماقت خودم میخندم!
راستی خوبه که بازم مینویسی :)
راستی اینم یادم رفت بگم، با تمام این چیزایی که گفتم، همیشه امیدوارم که یه روز دنیا جایی زیبا و دلنشینی برای همه ادما بشه... آمین!
توجه کردی آخر مقاله ای شعر گفتی. شعر خوبیم گفتی.
توجه نکرده بودم!
نظر لطفته...