چرخش زبانی(Linguistic turn ) تحول بزرگی بود که در قرن بیستم در رابطهی میان فلسفه(و صد البته علوم اجتماعی) و زبان رخ داد. بنمایهی این چرخش در چگونگی تلقی از زبان نهفته بود، که تا پیش از آن تنها به عنوان ابزار توصیف شناخته میشد. چرخش زبانی، زبان را به مثابه بخشی از خود کنش اجتماعی و عاملی که میانجی کردار اجتماعیست معرفی کرد.